حال و روز این روز ها شبیه کودکی است که بی قرار است و چیزی می خواهد ولی والدینش نمی دانند چه می خواهد.
طفل گریه می کند،اطرافیانش را به اوج عصبانیت رسانده.شیشه شیر را پس می زند،اسباب بازی را پس می زند،بیمار هم نیست.
حال و وضع این روز ها در درون مغز آن کودکی می گذرد که خودش هم نمی داند چه می خواهد ولی مدام بهانه می گیرد.
فقط نقش تنش زا دارد و دیگران را به ستوه می آورد.
یک منبع تنش و یک جمعیت متاثر از این وضع اسف ناک.
فقط در این جور مواقع پیش یه نفر باید رفت که همه یه روز میرن پیشش و گفت:یا رحمان یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی علی دینک.
