رباعیات حکیم خیام
- پنجشنبه, ۱۷ فروردين ۱۳۹۶، ۰۵:۰۰ ب.ظ
- ۰ نظر
هر چند که رنگ و بوی زیباست مرا
چون لاله رخ و چو سرو بالاست مرا
معلوم نشد که در طربخانه خاک
نقاش ازل بهر چه آراست مرا
****
در دایرهای که آمد و رفتن ماست
او را نه بدایت نه نهایت پیداست
کس می نزند دمی در این معنی راست
کاین آمدن از کجا و رفتن بکجاست
- ۹۶/۰۱/۱۷